مقایسه ریز ساختار کوپلیمرهای اتیلن/۱- هگزن سنتز شده با کاتالیزور‌های متالوسن همگن و ناهمگن

کاتالیزورهای استخلاف‌دار (bis-2-PhIndZrCl2) و بدون استخلاف (bis-IndZrCl2) بر پایه لیگاند ایندنیل سنتز و برای ساخت کوپلیمرهای اتیلن و 1- هگزن به شکل همگن و ناهمگن استفاده شد. برای نگه‌داری کردن این کاتالیزورها از نوعی نگه‌دارنده نانوسیلیکاتی (MCM-41) استفاده شد. کاتالیزورهای متالوسن استخلاف‌دار (bis-2-PhIndZrCl2) در حالت همگن و نگه‌داری شده فعالیتی کمتر را در کوپلیمرشدن نسبت به کاتالیزور بدون استخلاف (bis-IndZrCl2)  نشان دادند. از روش‌های آزمون DSC، TREF و CNMR برای شناسایی ریزساختار کوپلیمرهای تهیه شده استفاده شد. بررسی سینیتیک کاتالیزورهای همگن استفاده شده در کوپلیمرشدن بیانگر کاهش مقدار  شاخص فروپاشی (DI) و در نتیجه ناپایداری سینیتیک آنها بود، درحالی‌که برای کاتالیزورهای ناهمگن این مقدار به سمت عدد یک میل کرد که نشانگر پایدارترشدن سینتیک این نوع از کاتالیزورها بود. همچنین، نتایج سینتیکی اثر منفی وجود کومونومر را بر فعالیت کاتالیزور در حالت همگن و ناهمگن نشان داد. نتایج توزیع توالی سه‌تایی حاصل شده از آزمون NMR نشان می‌دهد، سهم توالی‌های حاوی اتیلن نظیر EEE، ECE و EEC نسبت به سایر توالی‌ها بیشتر است. کومونومرپذیری کاتالیزور استخلاف‌دار (bis-2-PhIndZrCl2) نسبت به کاتالیزور بدون استخلاف (bis-IndZrCl) بیشتر بوده و مقدار کومونومر از مقدار ۱/۳ به ۵/۴ درصد افزایش نشان داد. همچنین، بررسی ریزساختار در کاتالیزورهای نگه‌داری شده افزایش ناهمگنی در توزیع کومونومر را برای کوپلیمرهای تولید شده نسبت به کاتالیزورهای همگن نشان داد. توزیع اندازه ضخامت لاملاها برای پلیمرهای حاصل از کاتالیزورهای ناهمگن استخلاف‌دار (bis-2-PhIndZrCl2) در محدوده ۳-۸ آنگستروم قرار داشت، در حالی‌که برای کاتالیزورهای ناهمگن بدون استخلاف‌دار (bisIndZrCl2) در محدوده ۱۶-۳ آنگستروم بود.